Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Kolejne bieliki z obrączkami!

Kolejne bieliki z obrączkami!

W Nadleśnictwie Grodzisk dwa młode bieliki zostały zaobrączkowane. Umożliwi to śledzenie ich losów. To kolejna udana akcja leśników z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu oraz ornitologów z Komitetu Ochrony Orłów i Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

Król przestworzy

Nasz polski król przestworzy - bielik (Haliaeetus albicilla), to ptak z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), rzędu szponiaste (Accipitriformes). Część ornitologów nazywa go orłem bielikiem. Nazwa rodzajowa Halieeetus znaczy dosłownie orzeł morski i tak też nazywa się niemal we wszystkich językach europejskich np. White-tailed Sea Eagle, Seeadler, Aquila di Mare, Merikotka. Jego długość ciała wynosi między 76 a 92 cm, natomiast rozpiętość skrzydeł dochodzi do 250  cm. Gatunek ten w Polsce stopniowo zwiększa swoją liczebność i zasiedla nowe tereny. Zamieszkuje lasy w pobliżu wód, a gniazda zakłada na drzewach. Jaja składa w okresie od lutego do marca, które wysiadują samica na zmianę z samcem.

 

Nadleśnictwo Grodzisk nie obfituje w zbiorniki wodne, jednak tam, gdzie występuje woda, są i bieliki.  Leśnictwo Krzewina jest jednym z dwóch w Nadleśnictwie Grodzisk, posiadające jeziora w swoim zasięgu terytorialnym. Teren sąsiadujący to duży i zwarty kompleks leśny, poprzecinany przez rzekę Dojcę, która wraz ze swoimi dopływami i siecią stawów hodowlanych, tworzy prawie niedostępną enklawę, idealną dla bytowania bielika.

Na fotografii moment z akcji obrączkowania młodych bielików w Nadleśnictwie Grodzisk. Archiwum Nadleśnictwa Grodzisk.

Para bielików pojawia się tu co roku i wyprowadza z gniazda młode. W tym roku także pojawiły się pisklęta, których obrączkowanie przeprowadzili ornitolodzy, z Komitetu Ochrony Orłów przy wsparciu leśników. Grupą naukowców, przewodził dr. hab. inż. Tadeusz Mizera z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

„Podczas obrączkowania dokonuje się pomiaru prawych i lewych skoków, mierzy się też długość skrzydeł, ogona, długość i wysokość dzioba. Określa się również długości szponów oraz masę ciała osobnika. Młode bieliki z Nadleśnictwa Grodzisk ważyły ok. 2,5 kg, nadano im imiona Antoni i Stefan. Pamiętajmy, że bieliki są pod ścisłą ochroną, stąd ich gniazdo znajduje się w strefie, do której wstęp mają wyłącznie uprawnione osoby i tylko za zgodą Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody. Ocenia się, że obecnie w Polsce żyje ponad 1400 par bielików” - informuje dr. hab. inż. Tadeusz Mizera.

Na fotografii moment pomiaru dzioba młodego bielika przez dr hab. inż. Tadeusza Mizerę. Archiwum Nadleśnictwa Grodzisk.

„Obrączkowanie wykonują wyspecjalizowane osoby posiadające licencje i zezwolenie. Samo wejście na drzewo i dotarcie do gniazda to zadanie dla profesjonalistów, doświadczonych w drzewnej wspinaczce. Zadanie to wykonał licencjonowany „szyszkarz” Jakub Pruchniewicz, który najpierw sprowadził młode bieliki na ziemię, a następnie bezpiecznie dostarczył ptaki po pomiarach do gniazda” - przypomina Tomasz Kałek rzecznik prasowy Nadleśnictwa Grodzisk.

Na zdjęciu dyrektor RDLP w Poznaniu Andrzej Konieczny oraz nadleśniczy Nadleśnictwa Grodzisk Dariusz Szulc wraz z grupą ornitologów na czele z dr. hab.inż. Tadeuszem Mizerą. Archiwum Nadleśnictwa Grodzisk.

„Bielik to największy ptak szponiasty naszej części Europy. Nazwa nawiązuje do charakterystycznych białych piór ogona, to jednocześnie symbol godła Rzeczypospolitej Polskiej. Na terenie RDLP w Poznaniu leśnicy wyznaczyli 103 strefy ochronne dla bielika. To powierzchnia ponad 3600 ha, co odpowiada wielkości ponad 5 tys., boisk piłkarskich lub 2 leśnictw RDLP w Poznaniu. W 2021 roku na terenie poznańskiej dyrekcji Lasów Państwowych zaobserwowano 52 pary tych majestatycznych ptaków” - informuje dr inż. Andrzej Konieczny dyrektor RDLP w Poznaniu.

Kilka słów o obrączkowaniu ptaków

Obrączkowanie to jedna z podstawowych i klasycznych metod badawczych stosowanych od ponad 100 lat w badaniu ptaków. Kliknij, aby przeczytać więcej o bielikach! Pozwala na zbieranie informacji o długości życia ptaków, śmiertelności, trasach wędrówek, miejscach zimowania oraz mechanizmach rozprzestrzeniania się populacji i wzajemnych związkach łączących ptaki zasiedlające często odległe miejsca.

  • Obrączka ornitologiczna (srebrna) zawiera specjalny kod alfanumeryczny, który pozwoli w przyszłości rozpoznać, skąd ptak dokładnie pochodzi — obrączka ta jest rodzajem ptasiego dowodu osobistego.
  • Obrączka obserwacyjna (czarna) w porównaniu z ornitologiczną posiada zapis w postaci dużo większych numerów i cyfr, to zaś ułatwia nam identyfikację zaobserwowanego ptaka przy użyciu sprzętu optycznego (np. lornetki, lunety) bez konieczności ponownego odławiania ptaka z natury. Wprawny obserwator odczyta ten numer nawet z odległości 300 metrów.

Infografika przedstawiająca ciekawostki o bielikach. Canva.com