Tegoroczne obchody Święta Lasu miały wyjątkowo uroczysty i podniosły charakter. 6 maja przy siedzibie Nadleśnictwa Łopuchówko odbyło się spotkanie kierowników komórek i jednostek organizacyjnych, podczas którego w sesji referatowej wspominano zasłużonych poznańskich leśników.

„Dobry leśnik, czy to dyrektor lasów, czy leśniczy, czy gajowy, w swojej istocie służy nie właścicielowi, nie nadleśniczemu, lecz lasowi, a przez to samo państwu i narodowi" (Kazimierz Bielański,1921). Tymi słowami wstępu Piotr Grygier, dyrektor poznańskiej dyrekcji rozpoczął wykład o postaciach wybitnych, prekursorach leśnictwa, naukowcach, inicjatorach i wizjonerach, wytyczających nowe kierunki w prowadzeniu gospodarki leśnej, wspaniałych ludziach, których nie tylko wiedza ale i postawa wobec drugiego człowieka były elementem poszanowania i pozostały w pamięci kolejnych pokoleń. W tym gronie znaleźli się m.in. dawni dyrektorzy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu, Antoni Pacyński (w latach 1923 - 1925) i Zygmunt Pohl (w latach 1945 - 1950). Szczególną wymowę emocjonalną miały piękne wspomnienia Tomasza Sobalaka o Zbigniewie Szelągu, nadleśniczym Nadleśnictwa Łopuchówko oraz Wojciecha Bąka, nadleśniczego Nadleśnictwa Taczanów o swoim ojcu Józefie. Wspominano również Feliksa Różyńskiego, nadleśniczego Nadleśnictwa Włoszakowice. O jego zasługach, zwłaszcza dla szkółkarstwa opowiadał obecny nadleśniczy, Ryszard Łopusiewicz.

Wspominali nie tylko nadleśniczowie, prof. Lesław Łabudzki oraz prof. Marian Wlazełko w swoich anegdotach opowiadali o leśniczych: Sommerfieldzie i Lucku, szczególnie związanych z Nadleśnictwem Łopuchówko.

Punktem kulminacyjnym obchodów było posadzenie symbolicznych 30 drzew. Powstała w ten sposób Aleja Poznańskich Leśników, która będzie miejscem refleksji i pamięci dla przyszłych pokoleń leśników. Oprócz wszystkich nadleśnictw drzewa posadzili przedstawiciele biura RDLP w Poznaniu, Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Poznaniu, przedstawiciele Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, myśliwi oraz miejscowi samorządowcy.

„Wszyscy leśnicy stanowią zawód, złożony z ludzi pracujących w lesie lub poza lasem, jednak dla dobra lasu, po to aby zabezpieczyć trwałość jego, by istniał wiecznie dla pożytku obecnych i przyszłych pokoleń, synów i wnuków naszych." (Walerian Dakowski, 1924).